DİVAN EDEBİYATI

                                                        DİVAN EDEBİYATI

Divan edebiyatı,Türklerin İslamiyeti sonra meydana gelen yazılı bir edebiyattır. Arap ve Fars edebiyatı etkisinde gelişmiştir.Kaideci bir edebiyattır.İkileme edebiyatıdır. Bu edebiyata divan edebiyatı denmesinin sebebi:Şairlerin şiirlerini Divan denilen el yazması eserlerde toplamalarındandır. ,Divan edebiyatının kaynakları: Din,Tasavvuf,Tarih,İlim,Mitoloji,Sosyal hayat.
Divan edebiyatı ve mitoloji ilişkisi : Mitoloji,hayali bir anlatım içinde hayali olayların,hayali unsurların,olağanüstü varlıkların ve yarı tanrı kahramanların;ilk çağlara ve arkeik bir zaman dilimine dayanarak öykülü bir anlatım içerisinde anlatılmasıdır.
Divan edebiyatının da mitoloji gibi hayal dünyası geniştir. Mitolojik unsurlar divan edebiyatında benzetmelere konu olurlar. Bu durum ise divan şiirini zenginleştirir.
Divan Edebiyatı ve Tarih ilişkisi: Hiç bir edebiyatçı tarihi nesnel olarak ele almaz. Öznel olarak ele alır ve işler. Tarihi şahsiyetler,tarihi olaylar, tarihi eserler vh düşürme olarak ele alır,onu süsler ve sanatlandırır.
Tasavvuf ve Divan edebiyatı arasındaki ilişki :
Terminoloji : Tasavvuf büyüklerini ele alır. Örneğin:Hallacı Mansur,Mevlana,Yunus Emre gibi..
Menkıbeler: Kıssasü'l Enbiya ve Tezkiretü'l Evliya.
Tarikatler: Bazı tarikatlerin uygulama biçimleri Divan edebiyatında  benzetme unsuru olarak geçer.
Tasavvufta Allah vardır.Divan edebiyatındaili makamındadır. Allah'a giden yol aşk yoludur.Bunlara ancak tarikatle ulaşılır.
 Divan edebiyatında tarihi şahsiyetler: Melikşah,Karun,Şeddad,Hatem,Kamber,Kahraman,Cemşid,İskender ve Dara,Rüstem,Eflatun ve Aristo,İbn-i Sina,Hülagü,Fağfür,İsfandiyar,İskender,Hızır as.,İskender,Lokman Hekim,Cercis.